н) 1. юум. н. 1) эрэ бэрхэ, ульгам бэрхэ хүн (молодчина); 2) тэршээ, бушуу тушуу үхибүүн (сорванец); 2. тэмд. н. ульгам, хурдан, шуумгай, солбон, бушуу түргэн (шустрый, проворный): Морёор ябахадаа альбан; 2) аляа, аягтай эрбэгэнүүр (кокетливый, игривый): Һайн хоол, хатуу архи, һонин зугаагайнь урда хэншье тэсэдэггүй, альбан ааша, һайхан шарайнь айлшанай зүрхэ хайлуулдаг (Д. Эрдынеев); альбан зантай басаган аляа хүнгэн аяг зантай басаган (кокетливая девушка).

юум. н., баруун бур. арһан дээрэ яра бии болохо халдабарита үбшэн, энээнһээ боложо үбшэлһэн зоной 40-һѳѳ 90 хуби хүрэтэр наһа барадаг, элүүр болоһон хүнүүдэй арһан дээрэ эдэгэһэн ярануудай газарта хонхор үлэдэг (оспа); халуун албан а) хумхаа (горячка); б) халууруулдаг, бэеын хорлогдодог халдабарита үбшэн (тиф): албан тариха.