ЗУУРАХА I

үйлэ ү. 1) уһанда гү, али ондоо шэнгэн бодосто худхаха, уһа холёод худхаха, шэнгэрүүлжэ худхаха (разводить, разбавлять, помешивая): Хоёр пүүд тоһондо зууража хэһэн талхан хүнэй долиг улаан түүдэг уруу хаягдажа, улагалзан байгаа дүлэн һүниин огторгой ѳѳдэ соробхилбо (Д. Батожабай); Шара хүрин хоёр шэрэ зууража, зэрэйнгээ шала шэрдээбди; талха зуураха талханда уһа нэмэжэ худхаха, эһээхэ (месить тесто): Шэлтэй шара тоһоёо халуун бурма уруу шиихажа, хоймог худхадаг модон матаар соо талха зууража байһан хүбүүгээ газарта хэбтэһэн эсэгэнь һуга доогуураа харажархиба (Д. Батожабай); ◊ буртаг шабараар зуураха доромжолхо (смешивать с грязью); 2) муухай болохо, затайха, бидалдаха (пачкаться чем-л., мараться): Эхэнь аарса сагаан, малай шэнгэн шэшэһэндэ зуураһан хуушан хүүртигээ тайлажа, доогуураа хуняаһатай хара ногоон тэрлигээ, хара хилэн уужаяа үмдэбэ (Ч. Цыдендамбаев); 3) шэлж. орёолдохо, хэһэн юумэ бүтээжэ шадахаяа болихо, дүүргэжэ ядаха (увязать в чём-л., не справляться с чем-л.; мучиться над чем-л.).