ЗАЙЛАМАР

юум. н. хѳѳрхы, барһан, хуби заяагүй, золгүй, ядуу хүн, хайратай тулюур амитан (бедняга, бедненький): Ай, зайламар, баярлахадаашье шангаар энеэжэ шадахагүй, уйдахадаашье шангаар уйлажа шадахагүй, долоон зоболонгой хүн ха юм даа! (Б. Мунгонов).