ЗАХАДУУҺАГҮЙ

тэмд. н. һанаһан руугаа ябадаг, хүнэй үгэ дууладаггүй, байза боли мэдэдэггүй (действующий по-своему): Угайдхадаа хүбүүн үбгэн эсэгэеэ хэршье хайрладаг, аршалха гэжэ оролдодог һаа, тэрэнэйгээ шашаг, олон үгэдэ дүжэршэнхэй, тиимэ һэн тула үгыень хэрэгсээдэггүй, бэеэ мэдэнги, захадууһагүй ха (К. Цыденов).