АЖАЛГҮЙ

1. тэмд. н. 1) хүдэлмэригүй, хүдэлмэри хэдэггүй (безработный, не работающий): Энэ туһаламжын ашаар, ажалгүй байһан 162 хүн ѳѳрын хэрэг нээһэн байна (Буряад Yнэнһѳѳ); Ажалгүй хүн айраг тараггүй (Оньһ. ү.); 2) баруун бур. аргагүй, тэсэшэгүй – хүн тухай (невозможный, несносный – о человеке); 2. наречи 1) миин, юушье хэнгүй (без дела): Ажалгүй миин хэбтэхэшни һайхан юм гү? (Д. Эрдынеев); 3. хэлэгшын үүргээр хэрэгл., баруун бур. аргагүй, болохогүй, бүтэхэгүй (невозможно): Манай эндэ һууха ажалгүй.