ЗАБДАХА

үйлэ ү. 1) һанаха, һанаатай байха, зорихо, бэлдэхэ, түхеэрхэ (собираться, готовиться): Хахад үдэрһѳѳ хойшо үдэшын найман саг ойртотор хэдэн удаа забдажа шиидэһэн, зуг татан сухариһан Доржо яаба хээбэшье ошохо гэжэ шиидэбэ (Ч. Цыдендамбаев); Хойлог юундэшьеб һара тээшэ жэрхэнгеэр хаража, хусахаяа забдана (Д.-Д. Дугаров); 2) һэдэхэ (замышлять); хара үйлэ забдагша харата, хорото сэдьхэлээр гэм хэгшэ (злоумышленник); 3) эхилхэ, үүсхэхэ (начинать, предпринимать что-л.): Үргѳѳ хотодо эхин үедѳѳ тон эмхигүй шэрүүнээр забдаһан энэ хүдэлѳѳн үнэн дээрээ шуһа багатайгаар үнгэрѳѳ бэлэй (С. Норжимаев); хайлажа забдаха хайлажа эхилхэ (начинать таять): Игаабари газарта саһаншье хайлажа забдаа, хотодо гэрэй оройһоо шолд-шолд байса дуһална (Б. Санжин, Б. Дандарон); 4) далайха (размахиваться, замахиваться): «Саа гэнэм!» гэжэ зандаран, хоёр-гурба захиралта үгѳѳд, тэдэ үнеэдые жагсаалда байлгахаяа һанаһандал хүбүүн забдана (Ц.-Ж. Жимбиев); Заахан гэжэ бү баһа, забдабал хүсэн олдохо (Оньһ. ү.); Һүхэ забдатар гозуули амарха (Оньһ. ү.); 5) алайр яараха (спешить).