БАДХА

1. юум. н. 1) хүнэй нюурта толботон бии болодог болдируу (угри, прыщи, сыпь): Теэд тэрэ бадхыень шахадаг хамарынь иимэ олон нүхэндэ баригдажа эдэгэшоо бшуу (Д. Батожабай); 2) барг. шабар, шорой бог (грязь); 2. тэмд. н., шэлж. зѳѳлэн, һэбхигэр, хүнгэн хѳѳбэр – газарай хүрьһэн тухай (мягкий, рыхлый).