ЖЭШЭЭГҮЙ

1. тэмд. н. юунтэйшье сасуулшагүй, зэргэсүүлшэгүй, жэшэдгүй (беспримерный, несравненный): Нүхэр Ринчиногой дайшалхы үдэр бүхэн жэшээгүй баатаршалгатайгаар үнгэрдэг байгаа (Н. Бабуева); 2. наречи жэшэмээр бэшээр, сасуулмаар, зэргэсүүлмээр бэшээр (несравненно): Урданайхиһаа жэшээгүй дээрэтэжэ, һайжаржа байһанаа харуулха гэжэ Хэшэгтэ Доржын ойро ёолохогүйе оролдоно (Ч. Цыдендамбаев); Иимэ хатуу һуралсалтай, нилээд дүршэлтэй нютагаа бусажа, энэ мэргэжэлээрээ ажаллахада, жэшээгүй бэлэн шэнги байгша һэн (Д. Раднабазарова).