ЖЭРЭМ

юум. н. 1) уламай горьё руу оруулжа шангадхадаг, хабтагараар гүрэһэн һур (подпруга); эмээлэй жэрэм уламынь мориной буруу таладань эмээлhээ доошоо hанжаад байха, харин жэрэмынь зүб таладань байдаг, уламда орходоо богонихон, хэдэн нүхэтэй hур юм. Тэрэ жэрэмээ уламай үзүүрэй горьё руу оруулжа, дээшэнь татаха (жирим, седельная подпруга, короткий ремень с дырочками, протягиваемый сквозь пряжку седельной подпруги); ◊ жолоогүйдѳѳ тэгүүлhэн, жэрэмгүйдѳѳ жэгшэhэн дошхон зантай, бариха аргагүй (неуправляемый, необузданный): …Жолоогүйдѳѳ тэгүүлhэн, жэрэмгүйдѳѳ жэгшэhэн хүбүүгээ бага балшар ябахадань, зориг зоргондонь табиhанаа hанажа, абяа аниргүй болоно (Ж. Балданжабон); 2) амитанай ябадаг зүргэ, жэм (звериная тропа): Тэрэ хадаа энэ шадарай харгы зам, шандаганай жэрэм, малай субаса хүрэтэр хуу мэдэхэ Тэхэ гээшэ (Б. Санжин, Б. Дандарон); жэрэм харгы эмээл морёор ябаха нарин харгы, тэрэ морёор ябаха харгы үргэн дундуураа далантай байдаг (тропа для верховой езды); 3) шэлж. ута нарин юумэн, зурууд (полоса): Арадахи харанхы шэдхымнай наагуур һагсайжа һууһан жэрэм хуһадай набшаһад һаршаганалдабад (С. Цырендоржиев); ○ улам гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.