ЖЭРД

: жэрд гүүлэхэ үйлэ ү. шурд гүүлэхэ, наринаар сэсэргэхэ (брызгать тонкой струёй); жэрд байса нёлбохо шүдэнэйнгѳѳ забһараар шурд гэтэр нёлбохо (плевать сквозь зубы): Би шүдэнэйнгѳѳ забһараар жэрд байса нёлбожорхёод: – Эжышни ажалдаа хаям… – гэнэб (С. Цырендоржиев); жэрд-жэрд гэтэр шаад байса, шааяса (пронзительно, визгливо – о крике, смехе): Мүнѳѳ бригадын хүбүүд, басагад хүхюу омогтой боложо, бултадаа нэгэн аялгаар жэрд-жэрд гэтэр… (Х. Намсараев); жэрд гэжэ эрид, эгсэ, гэнтэ, хурдан (резко, быстро, внезапно): Гэнтэ баруун хүлынь жэрд гэжэ галаар хайруулһан мэтэ болоод, ухаангүйгѳѳр үбдэжэ оробо (Ц. Шагжин); Дэгэлээ тайлаад, хэбтэхэ гэжэ байһан Цыремпилэй шэхэндэ жэрд гэжэ Должодой тиимэ үгын хурса һонорхоноор дуулдаад орхиходонь… (Х. Намсараев); жэрд гэхэ һүрдэн шэшэрхэ (содрогаться): Намайе хараа ха юм гэжэ һанахадаа, Дусиин бэень жэрд гэжэ гансата айдаһаниинь хүрэшэбэ (Ж. Тумунов).