ЖЭМЭЛГЭГҮЙ

тэмд. н. тогтууригүй, хүсэгүй, һула, шадалгүй (неустойчивый, слабый – о ногах, руках, теле): «Хэбтээд үхэхынгѳѳ орондо ябаад үхэхэдэмни яадаг юм», – гэжэ шүдѳѳ шанга зуужа бодоод орхиходоо, бэень жэмэлгэгүй болон һалганажа, толгойнь эрьеэд, нюдэнь харанхы болоод орхиходонь, хажуудаа байһан хатанхай хухюур түшэжэ, нилээд удаан зогсоно (Х. Намсараев).