ЖЭМ I

юум. н. 1) ойн жэжэ амитадай ороходоо ябадаг зүргэ (звериная тропа): Үглѳѳдэрынь тэдэ хоёр шандаганай жэм дээрэ Иванай зүүһэн урьхануудые эрьежэ, хэдэн шандага асарба (Б. Санжин, Б. Дандарон); жэм дээрэ һаали табиха түнх. амитанай ябадаг зүргэ дээрэ оньһынь дайрахада харбадаг номо тодхохо (ставить лук-самострел на звериной тропе); жэмдэ агнаха түнх., аха булга, хэрмэ, халюу мэтын амитадые ороонойнь үедэ гүйлдэдэг зүргэ дээрэнь отожо агнуури хэхэ (охотиться в период спаривания на соболей, выдр, белок); 2) зам, харгы, мүр, зүргэ, сараа (путь, дорога, след): Али гулваатан уруу харгылдаг жэмтэйхэн болоолтойш даа (Х. Намсараев).