ЖЭГШҮҮРИТЭ(Й)

(Й) 1. тэмд. н. 1) һүрѳѳтэй, аймшагтай, ёро муутай (пугающий, зловещий): Ой тайгын ута харгы гээшэмнай түбэгтэйл байна даа, нэгэн талаараа сэсэглиг модоной далай мэтэ һайхан гүнзэгы үзэгдэбэшье, нүгѳѳ талаараа үхэһэн мэтэ жэгшүүритэй зэрлиг орон байна даа (Х. Намсараев); жэгшүүритэй бодол аймшагтай, һүрѳѳтэй һанаа бодол (пугающие мысли): Хаанаhаамнай немецкэ самоледууд, танкнууд, машинанууд хэдыдээ гарагша ааб гэhэн жэгшүүритэй бодол тэдэ хоёрой толгой соо хѳѳрсэгэнэжэ, зүрхэ сэдьхэлыень жэхылгэбэ (Г.-Д. Дамбаев); жэгшүүритэй мэдэрэл ёро муутай, ёро зүгнэһэн мэдэрэл (зловещее чувство): Адуушанай досоо энэ һүниин харанхыдал адли жэгшүүритэй мэдэрэл ороодхино. Хуаань ан арьяатантай тэмсэһэн, амин голдоо хүртэһэн шэнгеэр инсагаалаа бшуу (Д. Эрдынеев); 2) ой гутама, жэрхэмээр, зэбүүрмэ (отвратительный, омерзительный): Радна ажалһаа гээгдэһэндээ гэмшэн, гэр бүлэнэрэйнгѳѳ һандарха болоһон энэ жэгшүүритэй ушар тохёолдоһондо гутажа, уруугаа хаража, гааһаяа хүхэжэ, бодолгото болон һууна (Ц. Дон); жэгшүүритэй ябадал дура гутама, һайшаамаар бэшэ ябадал (одиозный поступок); 3) хашартай, залхуутай, шалаатай, һалаха һандахагүй (надоедливый, назойливый); 2. наречи 1) ой гутама, жэрхэмээр, зэбүүрмэ (отвратительно, омерзительно): «Би гомдохообоб!» – гэжэ Дэжэдэй досоо харлабашье, ехэл жэгшүүритэй һэн: эрэ хүнэй уйлахые үзѳѳгүй (А. Ангархаев); 2) айхабтар, ушаргүй, яахын аргагүй (страшно, чрезвычайно, очень): Мэлсын машинаяа орхиhон газарhаа гэнтэ дохёо үгэhэн сигналай жэгшүүритэй ута абяан гараба (Г.-Д. Дамбаев).