ЖЭГДЭРХЭ

үйлэ ү. 1) тэгшэрхэ, тэгшэдэхэ, нэгэ жэгдэ болохо (выравниваться, разглаживаться): Уһа голоор, ургамал ногоогоор жэгдэрһэн Хуцаа гол, Мэлзэй толгойн зүүн талаһаа харьялан урдадаг Шандын булаг (Л. Балдан); жэгдэрэ! сэрэг. жагсаалдаа сэхэ зурууд зогсохо захиралта (равняйсь!): – Жэгдэрэ! Смирнэ! Нэгэн, хоёр гээд тооло! (Ж. Тумунов); жэгдэрэн хурьгалха нэгэ доро олоороо хурьга түрэхэ (сплошь ягниться – о массовом окоте овец); жэгдэрэн эльбэгдэхэ уршалаагүй болотороо тэниихэ, дарагдаха (сглаживаться – о морщинах, складках): Энеэхэдэнь зарим уршалаануудынь нэгэдэн хамтаржа, зарим уршалаануудынь жэгдэрэн эльбэгдэдэг һэмнэй (Ч. Цыдендамбаев); 2) шэлж. тогтонижохо, заhарха, хэмдээ орохо (налаживаться, успокаиваться): Тэрэ шалтагаанһаа боложо, тэдэнэй ажал хүдэлмэриин тогтохо һаатахань тоогүй, хэзээ жэгдэржэ, урагшаа ябаха юм гэжэ һанахаар (Ц.-Ж. Жимбиев).