ЖЭБЖЭГЭР

тэмд. н. 1) сэхэ, жэгдэ, мэлигэр, елэгэр (прямой и гладкий): Байгал далайн үндэрхэн эрье дээрэ, жэбжэгэр томо нарһадай һүүдэр доро онигорхон хоёр онгоошхотой налшагар жаахан гэр набтайхадажа һууна (Б. Мунгонов); жэбжэгэр сэхэ а) огто сэхэ (совершенно прямой): Эндэшье тэндэшье жагсаһан отделениин сэрэгүүдэй толгойһоо дээшэ жэбжэгэр сэхэ жаданууд (Ж. Тумунов); б) гурагар, hомон бэетэй (стройный): Лодон Хорлын хүнгэхэн ябадалтай жэбжэгэр сэхэ хүлэйнь булшан хулгай нюдѳѳрѳѳ алдангүй харан hууна (Г.-Д. Дамбаев); 2) һомон бэетэй, жэрбэгэр (стройный): Одоолшье жэбжэгэр гоё үндэр бэетэй буряад байгаа агша һэн (Б. Мунгонов); 3) тэгшэ, нарин нягта – бэшэлгэ тухай (ровный, аккуратный): Энээниие харалши, хүхэ конверттэй, гоё маркатай жэбжэгэр почерктой бэшэг (Ц.-Ж. Жимбиев).