ЖАРГАЛАН

юум. н., бурханай номдо ехэнхидээ хэрэгл. сэнгэлэн байдал, зол жаргал, сэдьхэлээ ханалга (счастье, блаженство, наслаждение): Зоболон жаргалан хоёроо нэгэдхэжэ, зол шороо хараха гэһэн хойноо зоболондо дайрагдаха, зондо хэлсэгдэхэһээ айжа эшэжэ ябаха юумэ үнэхѳѳрѳѳшье үгы байна даа (Х. Намсараев); түмэн жаргалан монгол туургата арадуудай хэрэглдэг, юумэ гоёодог хээ угалза (геометрический узор, сложное переплетение крестообразного орнамента, символизирующего долголетие): түмэн жаргалан угалзатай бурханай шэрээ.