ЖАЛЖАГЫ

тэмд. н. таһа гэшхэгдэһэн, хэб түхэлѳѳ алдаһан, һарюу болоһон – гутал, хүлнүүд тухай (стоптанный – об обуви): Үлѳѳбэ гэжэ сэдьхэн, баяртай унтаhан хүбүүн мүнѳѳ үлдүүлхэдээ ехэл гомдожо, жалжагыhүеытэй сабхиингаа хоншоор харашаба (Г.-Д. Дамбаев); жалжагы гэшхэхэ гуталаа hарюу гэшхэхэ (стаптывать обувь): Жаргал ахынгаа гуталаар / Жайбаржал ябаһаар, / Жалжагы тэрэнээ гэшхээш! (Г. Дашабалов); ◊ улаан жалжагы үлбэр, ядуу, үлбэртэһэн (жалкий, немощный, болезненный): Тэдээхэн хурьгадынь үшѳѳл ахирнууд, һула һулдан, улаан жалжагы, тогооной хѳѳдэ зууралдажа, хаб хара болошонхой юумэнүүд бэлтэгэр тэнэгхэн нюдэнүүдээрээ юушьеб хараашалнад (Ц.-Ж. Жимбиев); жалжагы гутал үмдэхэ буруу замда орохо (≈ сбиваться с пути истинного): Санга, хүлисэ, шамайгаа үнѳѳхи жалжагы гуталаа үмдѳѳ гээшэ гү гэжэшье hанааб (Д. Эрдынеев).