ЖАЛГА

юум. н. 1) ганга, hудал, хободол, саһа бороогой уһанай урдаад хатаһан һаба (овраг, ров, балка): Баруун соорхойһоо харахада, үргэлжэ ойтой шэнги газарынь, ойртожо ерэхэдэ, нариихан жалгазайжа ургаһан шэбэр байшаба (Д.-Д. Дугаров); жалга жаама (гү, али жаба) ганга, хободол, hудал, харгын хонхор ёнхор, уры уһанай урасхал (овраги, рвы, балки): Тала дайдые жалга жаама шархатуулна (Ц.-Ж. Жимбиев); жалгын оёор уры уһанай һабын оёор (дно оврага): Һажашаһан хадануудые бүһэлжэ гараһан нариихан харгы хабшуу жалгын оёороор могой шэнги годиролдон, урагшаа һунана (Д. Батожабай); 2) хүнхэр, хотогор (ложбина, лощина): Гэнтэ ямаршьеб томо амитанай хүндѳѳр уухилха дуулдаад, Сибирцевэй голлоһон жалгаһаа нэгэхандагай гаража ерэбэ (Д.-Д. Дугаров); жалга хонхор (гү, али хүнды) хотогор газар, хүнхэрнүүд (ложбины): Эндэ тэндэ баг сэг һууһан гэрнүүд, огородой газарнууд, жалга хонхорнууд болоод, городой заха болошобо (Ч. Цыдендамбаев); Жалга хүндынүүд, һудал һужаагууд барагдахань һэн гү (Б. Мунгонов); ○ хонхор, хүнды, хүнхэр гэжэ үгэнүүдтэй парн. хэрэгл.