ЖАДА

1. юум. н. 1) түмэрѳѳр хэгдэһэн хурса үзүүртэй, ута эшэтэй хадхадаг зэбсэг (копьё, пика): Үзүүртэнь дааганай һүүл шагтагалаатай ута жада баринхай харуулшан хабшалай аманда үдэршье, һүнишье сособой байдаг (Б. Санжин, Б. Дандарон); Жадын үзүүрэй олзо, жаргалай үзүүрэй баяр (Оньһ. ү.); богони жада түмэрѳѳр хэгдэһэн хурса үзүүртэй, богони эшэтэй хадхадаг зэбсэг (дротик); 2) буугай сэмгэндэ залгагдаhан хурса үзүүртэй, ута эшэтэй хадхадаг зэбсэг (штык): Прапорщигынь жалгын хойто ташаланда таба һүрдэгэйнгѳѳ жадаар шулуу сохижо байба (А. Ангархаев); 3) хууш. үргэн хоёр тээшээ эритэй ангууриин зэбсэг (рогатина); 2. тэмд. н. (копьевидный): жада үрэм.