ЖҮТѲѲ(Н)

ѲѲ(Н) юум. н. атаан, атаархал, һамгаяа гү, али нүхэрѳѳ ондоо хүнтэй холбоотой гэжэ һаналга (ревность): Жүтѳѳндѳѳ үдэр хахан, тэһэрэн алдагша Светлана мүнѳѳ эрид хубиланхай, Аяниие харахадаа, баярлаһан шэнги болоно (Д. Эрдынеев); жүтѳѳн дээрэһээ һамгаяа гү, али нүхэрѳѳ ондоо хүнтэй холбоотой гэжэ һанаһан шалтагаанһаа (из ревности): – Минжур Иркутскда һуража байхадаа, жүтѳѳн дээрэһээ хүнтэй наншалдаһанаа, тиихэдэнь нүхэдэйнгѳѳ шүүмжэлһые, Михаил Степанович Шурыгинай харааһые, тиигээд аршалһыень дахин дахин ойндоо оруулна (Ж. Тумунов); ○ атаа, үһѳѳ гэжэ үгэнүүдтэй парн. хэрэгл.