ЖҮДХЭХЭ

үйлэ ү. 1) шэрэхэ, татаха (тянуть, волочить): Эжэл эреэн хоёр сараймнай нэгэнэйнь ашаатай шаргаяа жүдхэн хүдэлгэхэдэ, нүгѳѳдэнь анханһаал шархаажа эхилбэ (В. Намсараев); 2) тэгүүлхэ, дабшаха, хүсэ гарган ябаха (стремиться, рваться, идти с усилием): Томасай сэдьхэл зүрхэн соо хүн түрэлтэнэй һэшхэл торолдоһон байжа, эхэнэр хүнэй энэ хашхараа соносожо, уһа ойможо ябажа тэрэниие абархаяа жүдхэбэ (Д. Батожабай); урагшаа жүдхэхэ урагшаа тэгүүлхэ, дабшаха (рваться вперёд): Поезд үгсүүртэ тогтон алдан, аалидаашье һаа, урагшаа жүдхэһэн зандаа, хажуугаарнь хахадһаа үлүүнь гараа хэбэртэй (Ц.-Ж. Жимбиев); һалхин ѳѳдэ жүдхэхэ һалхитай тэмсэжэ хүсэ гарган ябаха (с трудом идти против ветра): Һалхин ѳѳдэ жүдхэн гүйжэ, Цэрэгмаа мориной хорой гүйжэ ерэһэнээшье мэдэбэгүй (Ц.-Д. Хамаев); 3) шэлж. оролдохо, оролдосо гаргаха, хэшээхэ (стараться, прилагать усилия): Юундэб гэбэл, эдэ үхибүүд хара багаһаа хойшо малшад болохоор жүдхэһэн юм (Ц.-Ж. Жимбиев).