ЗУРАХА II

үйлэ ү. хахалха, таһалха, һэтэлхэ, соолохо (рассекать, разрезать, разрывать): Хабһан дээгүүрнь халта зураһан хутагын сарааһаа гэдэһэ уруунь бүлеэ урьян, шуһан урдана ха (Д. Батожабай); Үүлэ зураһан үндэрһѳѳ үзүүргүй холые химгадан, үдэрэй нарантай, одо мүшэдтэй, саһан һалхинтайл хѳѳрѳѳгѳѳ дэлгэдэг янзатай агша (Ц.-Д. Хамаев); хаха зураха а) хахалха, таһалха, һэтэлхэ, соолохо (прорывать, прорезать, разрывать): Саагуур, Петрово тосхоной хойгуур, ракетэнүүд ниидэжэ, сагаан һолирнууд харанхые хаха зурана (Ж. Тумунов); б) шанга абяанай ханхинаса дуугарха (пронзать слух): Тэрэ зүгһѳѳ хонидой үхэлэй муухай мааралдаан соностожо, гайхажа бахардашаһан хонишоной шэхэ хаха зураба (Б. Мунгонов); хаха зуран орохо хахалан орохо, тон элеэр хадуугдаха (врываться, прорываться куда-л.): Түрүүлэгшын найдамтайгаар хэлэһэн үгэнүүд Дугарай зосоо хаха зуран оробо (Ц.-Д. Хамаев); сүмэ зураха һэтэ гараха, суу гараха (прорезать насквозь): Тэрэниие аадарай үүлые сүмэ зураһан сахилгаан мэтэ олон тоото галнууд һээшэнэ (Ж. Тумунов); түнхин зураха һиилэхэ (вырезать, высекать); улаа зураха шуһа гаргаха, алаха (пускать кровь): Одоо даа, Эрдэни гулваа гээшэмнай хониндо ороһон шоно шэнгеэр арад зониие улаа зуража, үрэ голдонь хүрэдэг, жэрхэдэһэ хүрэхѳѳр хүн гээшэ һэн (Х. Намсараев).