ЗУРАГАР

1. тэмд. н. ута аад, нарин, сэхэ, шугам шэнги (тонкий и длинный, вытянутый): Магнай дээрэнь зурагар зурагар уршалаанууд, шарлашаһан үлбэр шарайнь һүр һүлдэгүйшье хадаа хёртойһон нюдэндэнь эрмэлзэл зоригой ошон ялалзана (Б. Санжин, Б. Дандарон); Үйлсын мухардалгада хэнэйшье үшѳѳ эзэмдээгүй нэгэ зурагар талмай харагдана (Г.-Д. Дамбаев); зурагар ута нарин аад, ута (тонкий и длинный): Зурагар ута палааха, хёосо шэрэһэн шаргатай морид хойно хойноһоо һубарилдаһаар ороно (М. Осодоев); зурагар нидхэ хирбэгэр нарин хүмсэг (тонкие брови): Хюһажа заһажархиһандал зурагар хара нидхэнүүдынь ута һорьмоһотой һэртэгэршэг уйтан нюдэд дээрэнь үлэмжэ тодоор харагдаба (А. Ангархаев); зурагар шарай гонзогор, голдогор нюур (вытянутое лицо): Зурагар нимһал шарайтай, мэлмэн хара нюдэтэй энээхэн хүбүүн хэлэнэйнгээ үзүүрхэниие доодо урал дээгүүрээ удаахан халтируулан, элһэн дээрэ юушьеб зурана (С. Цырендоржиев); 2. юум. н. 1) бишыхан хэршэм, отолодоһон (ломтик): Нэгэ зурагарые намда үгыш; 2) зэргэ, зэлэ (шеренга, ряд).