ЗУМБАРАА

, зумбараан юум. н., ном. таряаланда хоро хүргэдэг, мэрээшэдэй түрэлэй багахан амитан, үрхэ, зумара (суслик): Зумбараа олоор алажа, арһыень хатаажа, сельподо тушаахадаа, таряагаа аршалхаһаа гадна мүн баһа гоёнууд захатай пальтонуудые үмдэхэт (Ж. Тумунов); ◊ уһан зумбараа болохо шудхуулһан мэтэ ехээр нороод абаха (≈ промокнуть до нитки).