ЗУГААЛХА

үйлэ ү. 1) лит., эхир. юумэ хэлэхэ, хѳѳрэлдэхэ, дуу гаралсаха, хѳѳрэжэ үгэхэ (говорить, разговаривать, беседовать, рассказывать): Хүгшэнтэйгѳѳ нам зохидоор зугаалжа, Мантагтай атар-тутар гэлдэһэнээ мартаха гэхэдэнь, үнэн дээрээ, хѳѳрэлдэхэ юумэниинь олдоогүй бэлэй (М. Осодоев); Гэрэй эзэн хорготой нюдэеэ уһатуулан байжа, үнѳѳхи даяаншын намтар забдагүй зугаалжа һуугаа һэн (Д. Батожабай); зугаалха хѳѳрэлдэхэ дуу гаралсаха (разговаривать): Хүн зонтойнь золгон уулзажа, зугаалха хѳѳрэлдэхэ, үзэхэ, танилсаха хэрэгтэй байна (Х. Намсараев); 2) лит., боох. дуу дуулаха (петь, распевать); 3) сэнгэхэ, хүхихэ, наадаха (развлекаться, веселиться, гулять): Эрьелдэн наадая, / Элдэбээр зугаалая! / Мушхаралдан наадая, / Мэдэдэгээрээ зугаалая! (Ёохорһоо); ○ наадаха, сэнгэхэ, хүхихэ гэжэ үгэнүүдтэй парн. хэрэгл.