ЗУБШАН

, зубшуулан наречи ямар нэгэ юумэ дахаад, утаашань (вдоль чего-л., по чему-л.): Олон дабхар гэрнүүдые зубшан һүндэлһэн угаа олон зониие харахадаа, тэрэ бүришье сошошоо (С. Цырендоржиев); Гомбо азаргаяа ханааб зубшуулан залана (Ч. Цыдендамбаев); эрье зубшан эрьеэр, эрье дахаад (вдоль берега, по берегу): Баатар хүбүүдынь Ага голойнгоо эрье зубшан, намдууханаар алхалалдаһаар, холын замда, ехэ юумэндэ зоридог (Д. Эрдынеев); хилэ зубшан хилэ дахаад (вдоль границы): Монгол-Холбоотын гүрэнэй хилэ зубшан, хилын харуул сэрэг эмхидхэгдэжэ, хилэ хаагдаа һэн (Б.-Б. Намсарайн).