ЗУБХИС

юум. н. 1) дүрбэн зүгэй хоорондохи забһар, баруун-хойно, зүүн-хойно, баруун-урда, зүүн-урда (промежуточные стороны света): Зүг бүхэниие гэрэлтүүлһэн, / Зубхис бүхэниие толотуулһан / Булад һүхэ олобо ха, / Буужа моринһоо абаба ха (Ж. Тумунов); дүрбэн зүг, найман зубхисһаа хаа хаанаһаа, бүхы талаһаа (со всех сторон и со всех концов): Сукоев дүрбэн зүг, найман зубхисһаа янза янзын хартаабхаар толгойгоо шэдүүлһэндэл, һалд гэшэбэ (Ж. Тумунов); 2) забһар, уулзабари (край, стык чего-л.): Бальжама абгай огторгойн зубхис тээшэ үни удаан харан һуутараа, юушьеб обёоржо ядаһандал, һулахан хоолойгоор үгэлнэ (Ц.-Ж. Жимбиев).