ЗУБАРХА

үйлэ ү., баруун бур. 1) боорлохо, удара татаха, таһалха, зулгааха (рвать на части, терзать): «Энэмни иигэд гээд һайн болоһойш даа» гэжэ бодохо зуура, Найдан тогоотой шүлѳѳ халбагадан, хэрмэнэйнгээ мяхые гартаа барижа, ехэ амташаан һуужа зубарна (А. Шадаев); мяха зубаржа эдихэ мяха ехэ ехээр үмхэн зулгаажа эдихэ (есть мясо, разрывая на куски): Эндэхэнээ эрьеынгээ мяхые зубаржа һуухадашни хүрѳѳ бэшэ гү? (Арадай онтохонһоо); 2) шэлж. тархяа һэжэрхэ, арьяатанай һэе зулгаахадаа, тархяа хүдэлгэһэнтэй жэшэнэ (мотать головой).