ЗОРЮУЛХА

үйлэ ү., идх. залог 1) хэн, юун нэгэндэ зорюута хэхэ, бэлдэхэ, эльгээхэ (назначать, предназначать, посвящать): Энэ манай эндэхи нютагай зониие абаад үзэгты, тэдэнэр яаһан олон дуутай гээшэб, бэе бэедээ элдэб һайхан хошон дуунуудые зорюулдаг байгаа (Ц.-Ж. Жимбиев); бүхы наһаяа зорюулха бүхы наһаяа ямар нэгэ үйлэдэ үгэхэ, наһан соогоо нэгэл юумэ хэхэ (посвящать всю жизнь): Тиихэдэ эхэ хүн үхибүүдтээ гэжэ бүхы наһаяа зорюулдаг (Ж. Тумунов); бүхы шадалаа зорюулха бии үгы хүсэеэ үгэхэ (отдавать все силы): Шархатаашадай ами наһые абархын тула бүхы шадалаа зорюулжа ажаллана (Б. Шойдоков); 2) хандуулха, шэглүүлхэ (устремлять, направлять): Бүри нара ороод байхада, нэгэ бүлэг хүбүүдые военкомадай үүдэндэ жагсаажа, табан грузовой машинада һуулгаад, Улаан-Үдэ зорюулан ябуулба (Ж. Тумунов).