ЗОРЁОЛХО

үйлэ ү. 1) зорюута юумэ хэхэ, үсэрэлдэхэ, эсэргүүгээр аашалха (делать нарочно, поступать наперекор): Пагмаасаан тэрэниие зорёолон дуугарна гэжэ һанахадаа, бүри ехээр гаараба (Ц.-Ж. Жимбиев); зорёолһон зорюута, мэдэжэ байгаад хэһэн, хэлэһэн (нарочитый); зорёолһон юм шэнги, зорёолһон юумэндэл талаан буруулхада, зорижо хэһэн шэнги (как нарочно, как назло): Теэд энээнэйнь харюуда зорёолһон юм шэнги һалхи шуурган бүри шангадажа, бүри хүсэтэйгѳѳр тэрэниие үлеэнэ (Ц. Шагжин); Зунайнгаа амаралтада гэртээ харихадаа, Гэрэлмаатай уулзаһайб даа, ерээд байһай даа гэжэ ехэтэ хүсэхэш. Зорёолһон юумэдэл уулзангүй, алгасаад лэ байгша һэмди (Ц.-Д. Хамаев); 2) хэбэр үзүүлхэ, хуурмаг ааша гаргаха (притворяться, делать вид): Үнэн дээрээ һогтуу бэшэ аад, зорёолно гэжэ Дагба мэдэдэг (Ц. Шагжин); Сэбэр нюурыемни һайнаар хаража, һайхашаагты гэжэ зорёолон, нюдѳѳ аняад хэбтэһэн хэбэртэй (А. Ангархаев).