ЗОРИМГОЙ

тэмд. н. 1) зүрхэтэй, айхагүй (смелый, отважный): Хойто зүгэй шэлэнүүд зориггүй хүнүүдэй һүр дарама хүйтѳѳр данхайлдана, зоримгой ангуушадай сэдьхэл татан сэнхирлэнэ (Д.-Д. Дугаров); 2) эрид шанга, эрид хатуу, шадамар, шиидэмгэй, шуран бэрхэ, үүсхэлтэй, зүдхэмжэтэй, һанаамгай (решительный, предприимчивый, инициативный): Шагдар аймшагтай зоримгой болоһон хэбэртэй гэр тээшээ годирбо (Ж. Тумунов); Зоримгой һаа золоо олохо, дүүлэгэр һаа дүрсѳѳ алдаха (Оньһ. ү.); 2. наречи шиидэнгеэр, эрид шангаар, эршэмтэйгээр (решительно): Должон зоримгой ябажа, нэгэнэйнь хажууда ошоод, үнѳѳ болоһон ушарые мэдүүлнэ (Ц. Дон).