ЗОРИГГҮЙ

1. тэмд. н. 1) зүрхэгүй, шууд эрмэлзэлгүй, аймхай (нерешительный, несмелый): Жаргал Лодойн урдаһаа хаража байхадаа, нүхэрэйнгѳѳ иимэ зориггүй, һанаһан юумэеэ бэелүүлхэ шадалгүй байхада хороо бусалба (Д. Эрдынеев); зориггүй ябадал зүрхэ багатай байлга (малодушное поведение, малодушие); 2. наречи ехэ, дан, тон (очень, слишком): зориггүй муу; зориггүй һайн эрхим һайн (превосходный, очень хороший).