ЗОЛТО(Й)

(Й) 1. тэмд. н. жаргалтай, урагшатай (счастливый, удачливый): Басаганайнгаа түрэһэн үдэртэ золтой эхын сэдьхэл ехэл дүүрэн, басаганайнгаа бэшэ, харин ѳѳрынгѳѳ түрэһэн үдэрые угтажа байна гү гэжэ һанамаар (Ч. Цыдендамбаев); золтой жаргалтай (гү, али талаантай, заяатай): Хододоо сэбэр сэхэ, золтой жаргалтай һуухабди гэжэ һанаа һэн гүт? (М. Осодоев); Ши тиихэдээ зѳѳритэй баян, үшѳѳ тэрээн дээрээ хүнэй зѳѳриие буляажа, мэхэлжэ абадаг хүнүүдые золтой талаантай зон гэжэ һанана гээшэ гүш? (Ц. Шагжин); …золтой заяатай ябахаар нэгэ һайн нэрэ үгэжэ орхиит (Х. Намсараев); амандаа золтой амандаа талаантай, хүнүүдэй эдеэлжэ байхада хүлеэгдээгүйгѳѳр орожо ерэһэн (неожиданно пришедший во время приёма пищи – о госте): – Амандаа золтой ябаарай зүү гэһэн юрѳѳлтэй хүбүүмни орожо ерэбэл даа. Юундэ һаянай ерээгүйбши? – гэжэ Хэшэгтэ баярлан угтана (Ч. Цыдендамбаев); бэеэ (гү, али ѳѳрыгѳѳ) золтойдо тоолохо түн ехээр баярлаха (считать себя счастливчиком): Шэниисын халааша жэлдээ нэгэ хазаа һаа, бэеэ золтойдо тоолодог байгаа ха юмбибди (Ц. Шагжин); Энээн сооһоо гансаханшье хуудаһанай танда һайшаагдаа һаа, би ехэ золтойдо ѳѳрыгѳѳ тоолохоб, – гэбэ Доржо (Ч. Цыдендамбаев); ○ хубитай гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.; 2. наречи талаантайгаар, һайнаар (счастливо, удачно): Аянай хүниие эндэхид аха дүүдээ адляар угтадаг, адуун һүрэгэйнгѳѳ эрхимые эмээллэжэ, золтой ябахыень юрѳѳдэг (Д. Эрдынеев); золтой ушарха азаар дайралдаха (удачно встретиться): Харин яагаа золтой ушарба гээшэбибди (Ц. Дон).