ЗОЛГОХО

үйлэ ү. 1) уулзаха, ушарха (встречать, повстречать): Баярмаа Дариима хоёр үүдэнэй богоhодо золгожо, шашхалдажа, ташаганаса энеэлдэжэ байжа тэбэрилдэбэ, таалалдаба (Г.-Д. Дамбаев); Золгонгүй танилтай болохогүй, зоболонгүй эрдэмтэй болохогүй (Оньһ. ү.); хүлеэгдээгүйгѳѳр золгохо гэнтэ дайралдаха, уулзашаха (неожиданно встретиться): Хүлеэгдээгүйгѳѳр золгоһон залуу хоёрой баясан зугаалхыень, хэтынгээ ажаябадалай зам шиидхэхыень ѳѳгшѳѳн, орон дэлхэйн шарай тунгалаг һайханаар үзэгдэнэ (Д.-Д. Дугаров); 2) дүү хүн аха хүндэ хоёр гараа урагшань һарбайгаад, тохоногһоонь дүнгэн, мэндэшэлдэг ёһон, мүн хадагтайгааршье золгодог һэн. Золгоходоо малгайгаа абажа баруун hугадаа хабшуулаад, хоёр гарайнгаа альгые дээшэнь харуулжа урагшань hарбайгаад, дүү хүн аха хүнэйнгѳѳ гарай сарбуу тохоног хоёрhоо дүнгэн баридаг hэн. Тиихэдэнь аха хүн гараа тэрэнэйнгээ сарбуу дээгүүрынь табижа, «амар сайн» гэлдэгшэ бэлэй. Аха зониие шадабал хадагаар золгогшо hэн, тиихэдээ баруун гарайнь тохоногойнь наагуур тэрэнээ тохожо нэмэрүүлдэг байгаа. Нүгѳѳдэнь хадагтай hаа, баhа тиигэдэг, хадаггүй hаа, тэрэнэйнгээ хадагые бусаажа, баhа гар дээгүүрынь тоходог hэн. Олон хүнүүдтэ ерэhэн хүн тэдэнэй дээдэ захаhаань хэды хүниие мэндэшэлээд, бусадынь «бүгэдѳѳрѳѳ мэндэ амар» гэдэг бэлэй (по обычаю приветствовать обеими руками, за обе руки): Зиндаа тушаалаараа адли, шадалаараа тухайтай, наһаар тэнсүү хүнүүд сагаалганай һайндэртэ уулзабал, хоёр гараа барилсан, «золгохо» гэжэ бии. Хээрэ уулзаһан хүнүүд золгожо амаршалалсадаггүй юм (Д. Батожабай).