ЗОЛЬБОРХО

, зольботохо үйлэ ү. 1) зайгуултаха, тэнэхэ, хэсэхэ, гэр һууригүй байха (скитаться, бродяжничать, быть бездомным): Шортоо дэмы сагаа гээбэ гээшэлди даа, зольборһон баабгайһаа айгаа гээшэбди гэжэ, яахаб даа теэд (С. Доржиев); Шэтын городоор зольборжо, тэндэ большевигүүдээр уулзажа ерэһэн Радна Гамбал хоёртнай юу эндэ хѳѳрэжэ, һургажа байнаб? (Х. Намсараев); 2) һүрэгһѳѳ таһарха – амитан тухай (отбиваться от стада – о животном); ○ зайха гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.