ЗОХОРХО

үйлэ ү., эхир. бухын зоходожо байгаад, хүлѳѳрѳѳ газар һабардаха, бүрхирхэ (мычать и одновременно рыть землю – о быках): Дунгинама гоё дуулим хээрэ хүсэ ехэтэ кукурузын амта шэмдэ харбуулhан, тобир тарган буруу буханууд бүрхирэлдэнэ, амбан бухануудай бугадал адляар хоолойгоо hорон татан, юhэ дахин удаа дараа зохорхонь таhалданагүй (А. Шадаев).