ЗОХИСОТОЙ

, зохистой тэмд. н. 1) таатай, тааруу, таарамжатай, аятай, гуримтай (годный, подходящий, удобный, приличный, благоприятный): Энгидэй мүрэнэй ольтирог дээрэ халууншье бэшэ, һэрюуншье бэшэ, ехэ зохисотой байба (Ж. Тумунов); зохисотой хэрэг таарамжатай шалтагаан, шалтаг (подходящий повод): Зүгѳѳр Альбина Галдановнада ошохо ямаршье зохисотой хэрэг, шалтагаан тэрээндэ байбагүй (К. Цыденов); 2) будд. нэрэ түрэтэй (достойный): Хэн гэм бүгэдые тэбшээд, эрдэм бүгэдые түгэсѳѳд, юртэмсэтэн бүхэнэй шүтэхэдэ зохисотой болоhон Ехэ Шадагша тэрээндэ мүргэмүй (Э.-Х. Галшиев).