ЗОХИЛДОЛ

юум. н. 1) таарамжа, тааруу байлга (соответствие); 2) хэлэ шэнж. үгын падежнүүдээр хубилалга (склонение): Б. Х. Тодаева шэнжэлгэнүүдтээ (1951, 1973, 1985, 1986) түлѳѳнэй үгэнүүдые нэрэ үгэнүүдтэй адлидхажа сэхэ хэлээшьегүй һаа, тэрэнэй янзануудыень хаража үзэхэдѳѳ, юумэнэй нэрын болон тэмдэгэй нэрын һүүлдэ табижа гансал зохилдол тухайнь хэлэһэн байна (В. Рассадин).