ЗОБОНГЁОР

наречи хүндѳѳр, арай гэжэ (мучительно): Эхынгээ эгээл иимэ зобонгёор, нюргандаа даашагүй хүндэ юумэ үргэлѳѳд, бодожо шадахагүйгѳѳр даруулһандал һугшадагынь халаахайгаар халааһандал зосоом оробо (Ц.-Д. Хамаев); һанаа (гү, али һанаагаа, сэдьхэлээ) зобонгёор һанаашархангяар, сэдьхэлээ хүдэлгэн, һанаашархаһан янзатайгаар (озабоченно, встревоженно): Бүрзэмаа альгандаа үргэеэ тулаад, эсэгынгээ урдаһаа хайрлангяар гэхэ юм гү, һанаа зобонгёор харан һууна (С. Цырендоржиев); – Ээ халаг, мотоороо һалгаахань гээшэ гү даа! – гэжэ Бадимбаев һанаагаа зобонгёор дуугарба (Б. Мунгонов); Оройхон болотор сэдьхэлээ зобонгёор һанаа алдахань, иишэ тиишээ эрьелдэн тэршэлхэнь дуулдажа байба (Д.-Д. Дугаров).