ЗЭРГЭЛЭЭ

1. тэмд. н. 1) хажуудахана байһан (находящийся рядом): Ангуушадай дэргэдэхи зэргэлээ гурбан хушын зүүн хоёройнь хоорондохи зайгаар һара шагаашанхай, үльгэрэй зураглал мэтэ, даншье этигэшэгүй һонёор үзэгдэнэ (Д.-Д. Дугаров); 2) дүтын, хүршэ, хажуудахи (соседний, смежный): Үшѳѳтын айлай зуһалангуудай тэг дунда байһан олон зэргэлээ гэрнүүд тээшэ морин годиржо, гэрэй хорёодо туласа ошоод тогтобо (Ч. Цыдендамбаев); 2. наречи шугамаар, жэрыжэ, бэе бэедээ дүтэхэнѳѳр (рядами, в ряд): – Баруун захань – зэргэлээ ургаһан хоёр хуһад, зүүн захань – голой эрье дээрэхи мүнсэгэр хара шулуун (Ж. Тумунов); 3. дахуул ү. хажууда, дэргэдэ (рядом, возле, около): – Комиссар таниие тон удаан хүлеэгээ, – гэжэ Содномтой зэргэлээ орон дээрэ хэбтэһэн мантан томо сэрэгшэ амалба (Б. Шойдоков).