ЗЭМЭГҮЙ
тэмд. н. 1) гэмгүй, алдуугүй (невинный, безвинный): – Теэд мүнѳѳ мүрдэлгѳѳр та хоёрой зэмэгүй байһан тодоржо, тусхай тогтоолоор хаалтаһаа табигдаба гээшэт (Ц. Дон); 2) хэһээлтэгүй үнгэрдэг, хэһээлтэгүй (безнаказанный).
тэмд. н. 1) гэмгүй, алдуугүй (невинный, безвинный): – Теэд мүнѳѳ мүрдэлгѳѳр та хоёрой зэмэгүй байһан тодоржо, тусхай тогтоолоор хаалтаһаа табигдаба гээшэт (Ц. Дон); 2) хэһээлтэгүй үнгэрдэг, хэһээлтэгүй (безнаказанный).