ЗЭЭРГЭНЭ

юум. н., ург., түнх. нюсэгэн үрэтэ ургамалай түрэлэй, ехэнхинь хадалиг тала газарта ургадаг, набтаршаг, дэрһэндэл адли бүдүүн эшэтэй, холо ошоһон үндэһэтэй, сэсэг набшаһагүй, ганда тэсэмгэй ургамал (эфедра): Нэгэтэ уулын орьёлоор дүүлижэ ябатараа, зээргэнэдэ уяатай зээрдэхэн унага олоһониинь, тэрэнь байтараа долоон жэлдэ гүйжэ эсэхэгүй доёр зээрдэ морин болобо (Ц. Дон).