ЗЭБСЭГТЭ(Й)

(Й), зэр зэбсэгтэй тэмд. н. 1) буутай, бэеэ хамгаалха хэрэгсэлтэй (вооружённый): Тиигэжэ үглѳѳнэй улаан наранаар зэбсэгтэ отряд Поперечное тосхонһоо гаража, Үдэ гол тээшэ шэглэбэ (В. Гармаев); Мүнѳѳ ород ташуур буу зүүнхэй, үшѳѳ зэбсэгтэй хүниие дахууланхай юумэ гэртэнь орожо ерэхэдэнь, түрүүшээр заригад гэбэшье, тамираа мэдүүлээгүй (Б. Санжин, Б. Дандарон); Зэр зэбсэгтэй арбаад хүниие бариха яахашье аргагүй байгаабди (Б. Санжин, Б. Дандарон); зэбсэгтэ хүсэнүүд сэрэг, дайшалхы, мүн хамгаалхы байгуулга (вооружённые силы): Ворошиловай нэрэмжэтэ колхозой хүбүүд, басагад манай Эхэ орондо фашистнарай добтолһон түрүүшын үдэрнүүдтэ Советскэ зэбсэгтэ хүсэнүүдэй зэргэдэ жагсаа бэлэй (Ж. Тумунов); 2) тоног хэрэгсэлтэй, багажатай, оньһотой (оснащённый орудием); шулуун зэбсэгтэ үе шулуун хэрэгсэлнүүдые хэрэглэдэг байһан хүн түрэлтэнэй хүгжэлтын эртэ урдын үе (каменный век); түмэр зэбсэгтэ үе хүн түрэлтэнэй түмэрѳѳр хэгдэһэн зэр зэмсэг хэрэгэлэдэг болоһон хүгжэлтын үе (железный век).