ЗЭБСЭГЛЭГДЭМЭЛ

тэмд. н. 1) хэрэгтэй зэбсэгтэй, зэбсэгжүүлэгдэһэн (вооружённый): бүрин түгэс зэбсэглэгдэмэл сэрэгэй нэгэдэл; 2) хэрэгсэлээр хангагдаһан (оснащённый).