ЗЭБЭРХЭ

үйлэ ү. 1) айдаһаа хүрэхэ, зүрхѳѳ шэшэрхэ (испытывать чувство страха, внутренне содрогаться): Тиихэдэнь шоно ерэбэ гү гэжэ зэбэрэн һууһан нүхэдынь юуншье болоһыень мэдэхэеэ болижо, сабшалаагүй түхэреэнүүд нюдѳѳр Малаадайгаа хаража, гайхалдашоод һуунад (Х. Намсараев); 2) нют. аягүй, таагүй байдалда орохо (ощущать дискомфорт, неловкость): – Юун байгаа юм бэ-э… нэгэ лагбантай шэнэхэн хара шэлтэйхэн юумэл даа, – гээд, Балжаа аягүйрхэжэ зэбэрһэн хэбэртэй, Гомбын шарайе ажаглана (Ц. Дон); ○ жэрхэхэ гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.