ЗЭБЭ

юум. н. годлиин үзүүр гү, али жадын эритэ (наконечник, остриё стрелы, копья): Хооһон майхан соо хэбтэһэн годлинуудыень тэрэ суглуулжа абаад, хурса эритэй зэбэнүүдыень нэгэ-нэгээр эльбэжэ үзэхэ зуураа углуутаһан зубхитай улаан нюдэеэ улам хурсадхаад, майханай хана тойруулан хараба (Д. Батожабай); зэбэ зэмсэг аман зох. буу, годли г.м. юумэн (оружие стрелы и т.д.); ◊ зэбэ зорохо хүн һанаамгай, һүбэлгэн хүн (находчивый, выходящий из любого положения человек).