ЗЭБҮҮРХЭЛ

юум. н. 1) ой гуталга, жэрхэлгэ, жэрхэдэһэн (отвращение, омерзение); зэрлиг зэбүүрхэл ушаргүйгѳѳр, айхабтараар ой гуталга, жэрхэлгэ, жэрхэдэһэн, жэгшүүри (отвращение, омерзение, гадливость); 2) айдаһан, һүрдэл (жуть, страх): Тиибэшье эрид дошхон байсануудай хаяагаар шулуун хүмэгүүд сооһоо хѳѳһэ буран адхардаг хүүюур түргэн уһанай зэрлиг эрхирэлдээе шагнахада, зэбүүрхэл түрүүлнэ бшуу (Д. Батожабай); 3) дураа гуталга (негодование): – Эдэ бүгэдэ шамһаа, гансал шамһаа! – гэжэ Атешка хамаг зэбүүрхэлээ сээжэдээ багтаажа ядан, гэнтэ бадашаба (Д.-Д. Дугаров).