ЗЭБҮҮРХЭХЭ

үйлэ ү. 1) ойгоо гутаха, жэрхэхэ (испытывать отвращение): Бизьяа үбгэн бүхы шадалаараа бэеэ баалан, мүн лэ тэрэ шороб, хатуу гал уһаяа досооһоо зэбүүрхэн, ойгоо гутан байжа залгижархиба бэлэй (С. Цырендоржиев); 2) айха, һүрдэхэ, айдаһаа хүрэхэ, зүрхѳѳ шэшэрхэ (испытывать страх, побаиваться, становиться не по себе): Ардан энэ үбгэжѳѳлһѳѳ ехэ зэбүүрхэдэг, дураа гутадаг бэлэй (М. Осодоев); зэбүүрхэһэн мэдэрэл оройн үһэ орбоймо мэдэрэл (жуткое, леденящее чувство): Хоёр нүхэд газар гэрһээ гараад ябахадаа, ямар нэгэ зэбүүрхэһэн мэдэрэл түрэжэ, үйлсѳѳр түргэн алхалбад (Б. Санжин, Б. Дандарон); 2) дураа гутаха, уур сухалаа хүрэхэ (негодовать): Тиигээд үсэгэлдэр Хумбаа Дагбын хэлэһые һанан гэхэдээ, Гомбо Должон хоёрто айхабтар дураа гутан зэбүүрхэжэ, хорониинь бусалан, досоонь тэсэшэгүй болоно (Ц. Дон).