ЗЭБҮҮДЭҺЭ(Н)

(Н) юум. н. 1) гуталга, жэрхэлгэ, жэгшүүри (отвращение, омерзение, гадливость): Шатанхай модоной түгсэг шэнги үжэнхэй хара шүдэнүүдынь ирзайлдажа, зэбүүдэһэ хүргэнэ (Д. Батожабай); зэбүүдэһэ хүрэмѳѳр (гү, али хүрэмэ) ой гутама, жэрхэштэй муухай, жэрхэмшэгтэй (омерзительный, отвратительный): Хаа ганса уулзахадаа, нам дарууханаар хѳѳрэлдэжэ шадахагүй, харин бэе бэеэ гасаалжа, хамаг муу юумэеэ дурдахань зэбүүдэһэ хүрэмѳѳр бэлэй (М. Осодоев); 2) айдаһан, һүрдэл (жуть, страх): Сошордомо муухай, зэбүүдэһэ хүрэмэ оог хашхараанай гэнтэ соностоходо, Мантаг үбгэжѳѳл Эржэн хоёр газаашаа гүйн һагад гараба (М. Осодоев).