ЗАЯАБАРИ

юум. н., бѳѳ ушар байдалай тохёолдол, хүнэй хуби заяан, шоро, үйлэ (рок, судьба): «Шадараа хараха хэрэгтэй, / Шахамалаа таниха зэргэтэй!» – гэжэ / Адуу малай заяабари / Ухаа-Солбондо ойртожо, / Һуга hугаhаа hугадалдан, / Һонин зугаа зугаалдан, / Амяарлан хоюулаа тогтобо (Гэсэрһээ).